11 lipca Krwawa Niedziela
11 lipca obchodzimy Narodowy Dzień Pamięci Ofiar Ludobójstwa dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów na obywatelach II Rzeczypospolitej Polskiej.
W niedzielę 11 lipca 1943 r. sotnie OUN-UPA dowodzone przez Stefana Banderę przeprowadziły pogrom na modlących się w kościołach Polakach. Tego dnia zamęczyli ze szczególnym okrucieństwem (piłami, siekierami, widłami, kosami, nożami) i spalili żywcem 8 tysięcy kobiet, dzieci i starców z 99 wołyńskich miejscowości. Większość ofiar z nich nigdy nie została pochowana. Z powodu wyjątkowo bestialskich katuszy zadanych Polakom przez ich sąsiadów, ta niedziela przeszła do historii pod nazwą „krwawej niedzieli”.
Ludobójstwo dokonane na Polakach z Kresów Wschodnich przez OUN-UPA w lipcu 1943 roku było kulminacją Zbrodni Wołyńskiej trwającej od kilku lat. Odkąd przedwojenna Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów, w 1942 roku przekształciła się w organizację militarną, przyjmując nową nazwę Ukraińska Powstańcza Armia (UPA), na czele której stanął Stefan Bandera. Głównym celem UPA stała się eksterminacja ludności polskiej zamieszkującej Kresy Wschodnie. W lutym 1943 roku dowództwo UPA wezwało do „oczyszczenia” województwa wołyńskiego, tarnopolskiego, stanisławowskiego, lwowskiego i poleskiego, z Polaków poprzez dokonanie czystek etnicznych na ludności polskiej. Pierwszą masową rzeź na Polakach sotnia UPA Hryhorija Perehijniaka przeprowadziła we wsi Parośla 9 lutego 1943 r. Zginęło wówczas od 149 do 173 osób – dzieci, kobiet i starców. Apogeum bestialskiej, masowej rzezi miało miejsce w niedzielę 11 lipca 1943 r., gdy sotnie OUN-UPA dowodzone przez Stefana Banderę otoczyły i zaatakowały jednocześnie 99 polskich wsi w pow. kowelskim, włodzimierskim, horochowskim i częściowo łuckim, przeprowadzając pogrom na modlących się w kościołach Polakach. Tego dnia zamęczyli ze szczególnym okrucieństwem (piłami, siekierami, widłami, kosami, nożami) i spalili żywcem 8 tysięcy kobiet, dzieci i starców z 99 wołyńskich miejscowości. Większość ofiar z nich nigdy nie została pochowana. Wsie zostały spalone, a dobytek zagrabiony. Ta niedziela przeszła do historii pod nazwą „krwawej niedzieli”. Według badaczy, ukraińscy nacjonaliści zamordowali łącznie 120 000 Polaków. Z 2500 polskich wsi na Wołyniu 1500 całkowicie zniknęło z map.
Na poniższym zdjęciu nauczycielka Wanda Woynarowska latem 1943 roku została zatłuczona kijami przez swoich dawnych ukraińskich uczniów. Miała zaledwie 32 lata. Była jedną z tysięcy ofiar, których historie zostały opisane w Bazie Ofiar Zbrodni Wołyńskiej.
Więcej o genezie Zbrodni Wołyńskiej:
https://zbrodniawolynska.pl/?fbclid=IwAR1r7ixiMTKIjJ2OwqN2IIIq9Onrld-HtxmN-Eu2HJeQHJvS2q4MOU3PFlc
Zapraszamy na portal IPN https://zbrodniawolynska.pl/ w całości poświęcony ludobójstwie Polaków na Wołyniu.
IPN stworzył Bazę Ofiar Zbrodni Wołyńskiej upamiętniającej niepochowane ofiary ludobójstwa na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej 1939-1945 celem ustalenia ich personaliów i liczby. Informacje w bazie są weryfikowane na podstawie danych naukowych, akt śledczych oraz dostępnej dokumentacji archiwalnej i fotograficznej. IPN ma również poszukuje informacji od nowych, nieznanych jeszcze relacji świadków. Obok ofiar wśród ludności polskiej, baza dokumentuje także ofiary OUN/UPA narodowości żydowskiej, czeskiej, węgierskiej, niemieckiej, rosyjskiej oraz sami Ukraińcy, którzy nie przyjęli ludobójczej ideologii.
Więcej na temat bazy: https://zbrodniawolynska.pl/zw1/form/247,Baza-Ofiar-zbrodni-wolynskiej.html