2 lata temu 7.02.2019r. odszedł Jan Olszewski
Zaktualizowano: 11 lut 2021
Niestrudzony obrońca więźniów politycznych w PRL-u od lat 60-tych. W latach 1968–1970, w związku z obroną studentów aresztowanych w czasie manifestacji marcowych w Warszawie, był zawieszony w prawie wykonywania zawodu. W 1970 brał udział jako obrońca w procesie działaczy niepodległościowej organizacji Ruch. W styczniu 1976 z Wojciechem Ziembińskim napisał skierowany do Sejmu PRL List 14, będącego kolejnym protestem przeciwko wprowadzeniu do konstytucji zapisu o nienaruszalności sojuszu ze Związkiem Radzieckim. Uczestniczył w zakładaniu Komitetu Obrony Robotników i Polskiego Porozumienia Niepodległościowego. W 1977 napisał, wydany w ramach "drugiego obiegu" wydawniczego, poradnik "Obywatel a Służba Bezpieczeństwa", który stał się instrukcją dla opozycjonistów rozpracowywanych przez funkcjonariuszy SB w okresie stanu wojennego. W 1980 roku włączył się czynnie w zakładanie NSZZ "Solidarność" w Warszawie. W grudniu 1980 współtworzył Komitet Obrony Więzionych za Przekonania, W 1983 roku zatrzymany na 48 godzin po tym jak zainicjował wspólne oświadczenia podziemnego NSZZ „Solidarność”, związków branżowych i autonomicznych, zawierające protest przeciwko delegalizacji wszystkich związków zawodowych w Polsce. Pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego podczas procesu zabójców ks. Jerzego Popiełuszki. Podejmował działania celem wyjaśnienia okoliczności zabójstw dokonanych w 1989 na księżach Stefanie Niedzielaku, Stanisławie Suchowolcu i Sylwestrze Zychu. Premier pierwszego nie kontraktowego rządu III RP.