65 lat temu Antoni Biegun znalazł się na wolności

14 lipca 1956 kpt. Antoni Biegun ps. „Czarny Antek”, „Sztubak” został zwolniony po odbyciu kary 8 lat kary więzienia. Urodzony 8 maja 1924. Jako 16 letni chłopak w 1940 roku został zaprzysiężony na Narodowej Organizacji Wojskowej. W 1942 roku aresztowany przez Gestapo w dniu swoich 18 urodzin ucieka z więzienia w Tarnogrodzie i jako „spalony” w konspiracji zostaje skierowany do lasu.

Wraz z Mikołajem Paśnikiem ps. „Jastrząb”, Adamem Kuszem ps. „Garbaty”, stworzył zalążek oddziału partyzanckiego NOW. Walczył w oddziałach NOW por. Jana Przysiężniaka ps. „Ojciec Jan”, Armii Krajowej kpt. Aleksandra Szklarka ps. „Ryś” oraz Zgrupowania Akcji Specjalnej Narodowych Sił Zbrojnych mjr. Leonarda Zub Zdanowicza ps. „Ząb” i NSZ por. Wacława Piotrowskiego ps. „Cichy”.

Pod koniec wojny ukrywał się w klasztorze oo. Kapucynów w Krakowie. Po przejściu frontu powrócił do domu, podjął przerwaną naukę i zaczął pracować na kolei w Bielsku.

Gdy dowiedział się, że do domu przyszło UB aby go aresztować uciekł „do lasu”, gdzie wraz z innymi poszukiwanymi utworzyli w lipcu 1945 oddział partyzancki Narodowych Sił Zbrojnych, który zajął się likwidacją bandytyzmu i konfidentów, rozbrajaniem posterunków MO oraz antykomunistyczną propagandą.

Jego oddział wchodził w skład Zgrupowania kpt. Henryka Flamego ps. „Bartek” który m.in. ochraniał podczas defilady w dniu 3 maja 1946 w Wiśle. Zatrzymał wówczas. rodzinę dostojnika partyjnego Aleksandra Zawadzkiego.

Ujawnił się z oddziałem w marcu 1947 r. i wyjechał na ziemie zachodnie. Tam dotarła do niego wiadomość, że kpt. Henryk Flame ps. „Bartek” został zastrzelony. Postanowił ponownie się ukrywać. Zmienił nazwisko i podjął pracę w Stargardzie Szczecińskim. Wraz z Włodzimierzem Dobiją ps. „Groźny” w grudniu 1947 r. zorganizowali organizację pod nazwą Narodowy Związek Walki.

24 lutego 1948 r. został aresztowany i przewieziony do Krakowa. Po procesie, wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Krakowie z dnia 29 lipca 1948 sygn. akt. Sr 609/48 został skazany na łączną karę 15 lat więzienia, 5 lat pozbawienia praw obywatelskich i przepadek całego mienia (przewodniczącym składu sędziowskiego był ppłk. Julian Polan Charaschin, który m.in. skazał na karę śmierci Włodzimierza Dobiję ps. „Groźny”). Karę odbywał w więzieniach w Rawiczu i Wronkach. Po wyjściu na wolność pył prezesem zarządu Okręgu Związku Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych w Krakowie.

Zmarł w 2001 r. i w dniu 15 września 2001 r.. Pochowany na cmentarzu w Borku Fałęckim.