Zmarł Tadeusz Markiewicz
22 grudnia w wieku 74 lat - aktywny działacz podziemnej Solidarności, więzień Rakowieckiej
Tadeusz Krzysztof Markiewicz - ur. 9 X 1947 w Ostrowi Mazowieckiej. Absolwent Politechniki Warszawskiej, Wydz. Elektryczny (1978). W latach 1963-1974 zatrudniony w PKP, 1975-1983 w Przedsiębiorstwie Instalacji Elektrycznych Budownictwa Warszawa. Od IX 1980 w „S”, członek Komitetu Założycielskiego, następnie przewodniczący KZ; w czerwcu 1981 delegat na I WZD Regionu Mazowsze.
Po 13 grudnia 1981 w strukturach konspiracyjnych NOWa II; organizator druku, drukarz podziemnych pism, m.in. „Tygodnika Mazowsze”, i książek, przekazywał wydrukowane nakłady wydawnictw do kolportażu hurtowego. 2 sierpnia 1982 internowany w Ośrodku Odosobnienia w Warszawie-Białołęce, 16 września 1982 w toku internowania aresztowany, przewieziony do AŚ Warszawa-Mokotów, w marcu 1983 skazany wyrokiem Sądu Warszawskiego Okręgu Wojskowego na 1 rok i 8 mies. więzienia w zawieszeniu na 3 lata oraz przepadek samochodu (którego nie odzyskał), zwolniony. Po wyjściu organizator druku podziemnych wydawnictw, m.in. pisma „Most”, książek wydawnictwa Feniks, wydawnictwa Most i (z Henrykiem Bąkiem) wydawnictw chłopskich.
28 maja 1985 powtórnie aresztowany, przetrzymywany w AŚ Warszawa-Mokotów, 4 czerwca 1986 skazany wyrokiem Sądu Powiatowego w Wołominie na 2 lata więzienia w zawieszeniu na 3 lata, zwolniony. 1986-1989 w Solidarności Walczącej, współorganizator Oddziału warszawskiego SW (z Adamem Borowskim, Zbigniewem Jusisem, Jackiem Majsakiem) i wydawnictwa Prawy Margines: m.in. organizator druku, drukarz, uczestnik spotkań z Andrzejem Zarachem z SW z Wrocławia. 1986-1992 właściciel warsztatu rzemieślniczego sitodruku.
Od 1992 współwłaściciel (z Janem Piotrowskim) drukarni Efekt. Po 1989 społecznik i filantrop, zaangażowany w pomoc Polakom w krajach b. ZSRS. W 1990 we współpracy z zespołem KO „S” kierowanym przez Jana Olszewskiego i Wydz. Wschodnim SW utworzył bazę danych instytucji demokratycznych powstających w ZSRS i organizacji polonijnych, organizator przerzutu maszyn poligraficznych do republik sowieckich: (Litwa, Łotwa, Estonia, Gruzja i Ukraina) oraz szkolenia drukarzy. 1990-1991 współorganizator transportów z pomocą humanitarną i wyposażeniem poligraficzno-radiowym dla litewskiej opozycji, 21 stycznia 1991 w czasie interwencji wojsk sowieckich wspomagał walczących w Wilnie. W 1991 wspierał niepodległościowe organizacje na Białorusi i w Gruzji. 1997-2001 i od 2009 członek Rady Fundacji Pomoc Polakom na Wschodzie, odpowiedzialny za obszar Syberii i Zakaukazia, 2002-2005 sekretarz Krajowej Komisji Rewizyjnej, 2005-2008 członek Zarządu Krajowego Stowarzyszenia Wspólnota Polska. Honorowy członek kilkudziesięciu organizacji polonijnych na świecie.
Wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury (2001); odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2009) i Za Zasługi Wobec Litwy (2009).
Tekst z "Encyklopedii Solidarności", Fot. Stowarzyszenie Wolnego Słowa