Znak Polski Walczącej powstał 80 lat temu

Czy wiesz, że 20 marca przypada osiemdziesiąta rocznica pojawienia się znaku graficznego Polski Walczącej

20 marca 1942 r. na ulicach okupowanej Warszawy po raz pierwszy pojawił się znak Polski Walczącej w postaci kotwicy, symbolizujący opór wobec okupanta i wiarę w zwycięstwo. Namalował go harcmistrz Maciej Aleksy Dawidowski ps. „Alek” na balustradzie popularnej warszawskiej kawiarni Lardellego przy ul. Polnej 30.

Znak Polski Walczącej w kształcie kotwicy składał się z dwóch liter: „P” i „W”. Oznaczał on opór podziemia wobec okupanta i nawiązywał swoim kształtem do symboliki heraldycznej, w której jest ona symbolem nadziei i stabilizacji. W styczniu 1942 r. Biuro Informacji i Propagandy Komendy Głównej AK ogłosiło konkurs na znak graficzny, który symbolizowałby opór wobec okupanta, a ponadto byłby łatwy do wykonania przez podziemie.

Do konkursu zgłoszono 27 projektów graficznych, z których wybrano dwa: pierwszy z nich przedstawiał „dwa skrzyżowane miecze grunwaldzkie”, drugi „Kotwicę”, która powstała wskutek połączenia dwóch liter „P” i „W”. Konkurs wygrał projekt przedstawiający kotwicę.

Autorstwo projektu przypisuje się Annie Smoleńskiej ps. „Hanka”, „Hania”, która studiowała historię sztuki na podziemnym Uniwersytecie Warszawskim. Tuż po ogłoszeniu zwycięskiego projektu organizacja Małego Sabotażu „Wawer” rozpoczęła malowanie znaku na murach miasta. Anna Smoleńska 3 listopada 1942 r. została aresztowana przez Gestapo, osadzona na Pawiaku, a następnie wywieziona do obozu koncentracyjnego w Auschwitz, gdzie zmarła na tyfus.

za IPN