Morawiecki Kornel
Kornel Morawiecki
1941-2019
,,Solidarność”, „Solidarność Walcząca”
Urodzony 3 maja 1941 r. w Warszawie w rodzinie inteligenckiej. Po ukończeniu IV LO im. Adama Mickiewicza w Warszawie zamierzał dostać się na medycynę, lecz ostatecznie w 1958 r. studiował fizykę na Uniwersytecie Wrocławskim. W 1970 r. obronił doktorat z kwantowej teorii pola. Początkowo był pracownikiem naukowym Instytutu Fizyki Teoretycznej UWr, a od 1973 r. – Politechniki Wrocławskiej. Działalność opozycyjną rozpoczął w 1968 r. uczestnicząc w studenckich strajkach i wiecach. W 1979 r. rozpoczął współpracę z ,,Biuletynem Dolnośląskim”, którego wkrótce został redaktorem i drukarzem. Podczas pierwszej pielgrzymki papieża był pomysłodawcą transparentu „Wia- ra – Niepodległość”. W 1980 r. Morawiecki włączył się aktywnie w tworzenie struktur ,,Solidarności”, był delegatem Związku na I Krajowy Zjazd Delegatów w Gdańsku-Oliwie. Podczas Zjazdu postulował przygotowanie instrukcji na wypadek wprowadzenia stanu wojennego. Po wydrukowaniu cyrylicą w ,,Biuletynie Dolnośląskim” apelu do żołnierzy sowieckich stacjonujących w Polsce został we wrześniu 1980 r. krótko aresztowany, lecz wskutek protestów ,,Solidarności” i po- ręczenia Rektora Politechniki – zwolniony. Wytoczono mu jednak proces, przerwany z powodu wprowadzenia stanu wojennego.
Założyciel:
9 listopada 1987 Kornel Morawiecki został zatrzymany przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa we Wrocławiu.
Przetransportowano go do Warszawy i osadzono w areszcie na Rakowieckiej, gdzie przetrzymywany był w całkowitej izolacji.
Jan Olszewski namówił go do zgody na opuszczanie kraju.
Prosto z Rakowieckiej przewieziony na lotnisko
30 kwietnia 1988 opuścił kraj udając się do Włoch.
13 XII udało mu się uniknąć aresztowania i podjął się organizacji druku i kolportażu pisma NSZZ „S” regionu Dolny Śląsk „Z Dnia na Dzień”.
Był założycielem Solidarności Walczącej – organizacji powołanej w czerwcu 1982 r. w wyniku narastających rozbieżności w Regionalnym Komitecie Strajkowym NSZZ „Solidarność” Dolny Śląsk. Władysław Frasyniuk był przeciwnikiem organizowania we Wrocławiu manifestacji ulicznych. Tymczasem grupa działaczy skupionych wokół Kornela Morawieckiego planowała zorganizować manifestację na przypadające 13 czerwca 1982 r. półrocze wprowadzenia stanu wojennego. W wyniku braku porozumienia Morawiecki zrezygnował z funkcji redaktora związkowego pisma „Z Dnia na Dzień” zakładając nowe – pod tytułem „Solidarność Walcząca”, którego pierwszy numer wyszedł z datą 13 czerwca 1982 r. Sukces demonstracji we Wrocławiu, w której brało kilkadziesiąt tysięcy osób potwierdził słuszność obranego kierunku. Morawiecki zawiązał 1 lipca 1982 r. Porozumienie Solidarność Walcząca, które 11 listopada 1982 r. przekształciło się w Organizację Solidarność Walcząca. W latach 1982–1990 w działalność SW zaangażowanych było około 3–4 tysiące osób, a organizacja wydawała ponad 130 tytułów prasowych, miała własne nadajniki radiowe i sprzęt umożliwiający podsłuchiwanie rozmów esbecji. Oddziały tej organizacji działały w całym kraju: Białymstoku, Jeleniej Górze, Katowicach, Koninie, Krakowie, Lublinie, Łodzi, Opolu, Pile, Poznaniu, Rzeszowie, Szczecinie, Tarnobrzegu, Toruniu, Trójmieście, Warszawie i Zgorzelcu, jej grupy w dalszych kilkunastu miastach, a SW w połowie lat 80. stałą się największą po związkowej „Solidarności” strukturą podziemną w Polsce.
Morawiecki był jednym z najdłużej się ukrywających działaczy podziemia, został aresztowany 9 listopada 1987 r. Przetrzymywany w Areszcie Śledczym na Rakowieckiej. W maju 1988 r. władze wydaliły go z kraju. Do Polski powrócił nielegalnie w sierpniu 1988 r. Był przeciwnikiem rozmów z komunistami i umowy przy Okrągłym Stole.
Zmarł w Warszawie 30 września 2019 w wyniku ciężkiej i długotrwałej choroby.
na podstawie życiorysu udostępnionego przez Solidarność Walczącą