top of page

Ziembiński Wojciech

Image-empty-state_edited_edited.jpg

Wojciech Ziembiński

1925-2001

Komitet Obrony Robotników
Ruch Obrony Praw Człowieka i Obywatela
Komitet Porozumienia na rzecz Samostanowienia Narodu
NSZZ „Solidarność”
Kluby Służby Niepodległości
Kongres Solidarności Narodu

Urodził się 22 marca 1925 r. w Gniewie na Pomorzu. Podczas II wojny światowej, mimo młodego wieku, działał w podziemnych organizacjach „Pobudka” i „Walka”. W 1942 r. został aresztowany podczas próby przedarcia się do wojsk polskich na Zachodzie. Trafił do obozu w Karlsruhe, a następnie na roboty przymusowe w Nadrenii. Po wojnie przystąpił do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Za protest przeciwko zdejmowaniu krzyży z sal wykładowych w 1948 usunięty z Uniwersytetu Toruńskiego. W 1953 roku za odmowę uczczenia śmierci Stalina usunięty z pracy w spółdzielni wydawniczej "Czytelnik".Od 1962 roku organizował spotkania dyskusyjne w swoim mieszkaniu. W 1965 w wyniku niesłusznych oskarżeń został aresztowany i przetrzymywany przez cztery miesiące. W 1974 roku po jednej z pogadanek na obozie harcerskim w Piszu, gdy mówił o tym że w sprawie wschodnich granic nadal obowiązuje traktat ryski trafił przed sąd. W słynnym "procesie piskim o traktat ryski" został skazany na rok więzienia. Był jednym z czternastu założycieli Komitetu Obrony Robotników, który powstał w obronie

Należał do:

aresztowanych podczas protestów w 1976r. Następnie stał się głównym inspiratorem działań Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela. Organizował manifestacje uliczne w rocznice świąt narodowych. 10 grudnia 1979r. kolegium do spraw wykroczeń skazało Ziembińskiego na 3 miesiące aresztu. Zainicjował powstanie Komitetu Porozumienia na rzecz Samostanowienia Narodu 10 lutego 1979 r. w sześćdziesiątą rocznicę pierwszego posiedzenia Sejmu Ustawodawczego II Rzeczpospolitej. 12 listopada 1980r. Ziembiński po raz kolejny został aresztowany po 11-to listopadowej manifestacji. Prokuratura postawiła mu zarzuty o publicznym lżeniu, wyszydzaniu i poniżaniu PRL, jej ustroju i naczelnych organów za pomocą druku lub innego środka masowej informacji i o przynależność do związku mającego na celu przestępstwo. Z więzienia wyszedł 13 marca 1981 r. Natychmiast włączył się w działalność NSZZ "Solidarność". Był jednym z organizatorów Zjazdów Komitetów Obrony Więźniów Politycznych. W stanie wojennym poszukiwany listem gończym. Zatrzymany w kwietniu 1982r. Wyszedł z więzienia po siedmiu miesiącach. Natychmiast Założył Kongres Solidarności Narodu. Zdecydowany przeciwnik porozumień Okrągłego Stołu. Do końca życia aktywnie działał. Inicjator powstania Pomnika Poległym i Pomordowanym na Wschodzie, odsłoniętego 17.09. 1995r.
Zmarł 13 stycznia 2001 r.

Na podstawie IPN AHR

WIĘŹNIOWIE RAKOWIECKIEJ

bottom of page