top of page

OFIARY RAKOWIECKIEJ

Image-empty-state_edited_edited_edited_e

kpr. pchor. Waldemar Baczak

ps. „Arne", „Młody", „F-25”

1922-1947

 

Armia Krajowa, Wolność i Niezawisłość

Żył 25 lat

Waldemar Baczak urodzony 15 listopada 1922 r. w Warszawie, syn Kazimierza i Ireny. Był uczniem Gimnazjum im. J. Zamoyskiego w Warszawie, w 1940 r. zdał maturę na tajnych kompletach. Od roku 1942 studiował na tajnym Wydziale Prawa UW. Od jesieni 1942 r. pełnił funkcję kierownika referatu więziennego kontrwywiadu Oddziału II Okręgu Warszawskiego AK. W lutym 1944 r ukończył tajną podchorążówkę i został awansowany do stopnia kpr. pchor. Rozpracowywany przez struktury GL-AL. Twórca śmiałego planu wysadzenia warszawskiego gmachu gestapo przy alei Szucha, który zakładał, że na bazie samochodu ciężarowego miała powstać imitacja niemieckiego samochodu więziennego wypełnionego materiałami wybuchowymi. Pojazd miał po zmyleniu wartowników wjechać przez bramę gmachu. Po uruchomieniu zapalników żołnierze AK przebrani za niemieckich funkcjonariuszy opuściliby by posesję. Plan o kryptonimie akcja „F” (od słowa fajerwerk) nie został zaakceptowany przez Antoniego Chruściela „Montera”, który prawdopodobnie nie chciał prowokować hitlerowców do akcji odwetowych i równocześnie miał świadomość, że zamach bombowy postawiłby niemiecki garnizon w stan alarmu w przeddzień wybuchu Powstania Warszawskiego. Podczas powstania był dowódcą drużyny w 2 plutonie komp. "B - 3" bat. "Baszta" na Mokotowie. W trakcie powstania został pięciokrotnie ranny, w tym dwukrotnie ciężko. 13 sierpnia 1944 r. trawił do szpitala. Po wyleczeniu otrzymał przydział do II Oddziału w sztabie 10. Dywizji Piechoty AK im. Macieja Rataja. 26 września 1944 r. przeszedł kanałami do Śródmieścia. Po kapitulacji powstania przedostał się do Krakowa. Studiował prawo na tajnym Uniwersytecie Jagiellońskim. Po “wyzwoleniu” kontynuował studia na jawnym UJ. We wrześniu 1945 r. uzyskał tytuł magistra praw, w marcu 1946 r. doktoryzował się na Uniwersytecie Warszawskim. Był członkiem "Bratniaka". Pracował jako urzędnik Ministerstwa Spraw Zagranicznych. W podziemiu działał na stanowisku kierownika referatu Wydziału Informacji Obszaru Centralnego Zrzeszenia WiN. 17 listopada 1946 r. został aresztowany przez funkcjonariuszy UBP; zarzucono mu przekazanie ambasadorowi brytyjskiemu tajnych materiałów dotyczących polityki zagranicznej TRJN (dot. ujawnienia szczegółów polsko - radzieckiej umowy handlowej). 14 stycznia 1947 r. został skazany w pokazowym procesie wspólnie z Ksawerym Grocholskim i Witoldem Kalickim wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Warszawie na karę śmierci. Wyrok wykonano 24 lutego 1947 r w Areszcie Śledczym w Warszawie na Mokotowie niedaleko miejsca, gdzie walczył podczas powstania. Podczas powstania był dowódcą drużyny w 2 plutonie komp. "B - 3" bat. "Baszta" na Mokotowie. W trakcie powstania został pięciokrotnie ranny, w tym dwukrotnie ciężko. 13 sierpnia 1944 r. trawił do szpitala. Po wyleczeniu otrzymał przydział do II Oddziału w sztabie 10. Dywizji Piechoty AK im. Macieja Rataja. 26 września 1944 r. przeszedł kanałami do Śródmieścia. Po kapitulacji powstania przedostał się do Krakowa. Studiował prawo na tajnym Uniwersytecie Jagiellońskim. Po “wyzwoleniu” kontynuował studia na jawnym UJ. We wrześniu 1945 r. uzyskał tytuł magistra praw, w marcu 1946 r. doktoryzował się na Uniwersytecie Warszawskim. Był członkiem "Bratniaka". Pracował jako urzędnik Ministerstwa Spraw Zagranicznych. W podziemiu działał na stanowisku kierownika referatu Wydziału Informacji Obszaru Centralnego Zrzeszenia WiN. 17 listopada 1946 r. został aresztowany przez funkcjonariuszy UBP; zarzucono mu przekazanie ambasadorowi brytyjskiemu tajnych materiałów dotyczących polityki zagranicznej TRJN (dot. ujawnienia szczegółów polsko - radzieckiej umowy handlowej). 14 stycznia 1947 r. został skazany w pokazowym procesie wspólnie z Ksawerym Grocholskim i Witoldem Kalickim wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Warszawie na karę śmierci. Wyrok wykonano 24 lutego 1947 r w Areszcie Śledczym w Warszawie na Mokotowie niedaleko miejsca, gdzie walczył podczas powstania.

A.H-R z mat IPN

bottom of page