top of page

OFIARY RAKOWIECKIEJ

Image-empty-state_edited_edited_edited_e

mjr Karol Sęk

ps. „Rolka”, „Jakub”

1893-1952

 

Tajna Armia Polska, Konfederacja Zbrojna, Narodowa Organizacja Wojskowa, Narodowe Siły Zbrojne i Narodowe Zjednoczenie Wojskowe

Żył 59 lat

Karol Sęk urodzony 21 października 1893 w Brwinowie. Podczas I Wojny Światowej walczył w armii rosyjskiej do 1917 roku w 52 Górskiej Brygadzie Artylerii Polowej. Później w II Korpusie Strzelców Polskich. Po odzyskani niepodległości pozostaje w Wojsku Polskim. W latach 1918-1919 brał udział w wojnie polsko-ukraińskiej. W 1920 roku w wojnie polsko-bolszewickiej walczy w 1. Dywizji Litewsko-Białoruskiej w 19 pułku artylerii Polowej. W II połowie lat 20-tych XX wieku pracuje w wywiadzie i kontrwywiadzie jako Szef ekspozytury O.II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w Wilnie. W 1933 roku zostaje Szefem Placówki wywiadowczej w Siedlcach.
Podczas II Wojny Światowej we wrześniu jest wśród Obrońców Wilna i Grodna. Wzięty przez sowietów do niewoli ucieka. Jest współorganizatorem struktur IV Okręgu TAP na Podlasie, zostaje szefem lokalnej komórki wywiadu. Następnie działa w Narodowej Organizacji Wojskowej. W latach 1942-1945 w Narodowych Siłach Zbrojnych pracuje w Komórce Wywiadu i Kontrwywiadu Komendy Okręgu. W narodowym Zjednoczeniu Wojskowym zostaje zastępcą Komendanta Okręgu a następnie od kwietnia 1946 roku Komendantem Okręgu. Aresztowany w grudniu 1950 roku. Skazany na śmierć. Stracony 7 czerwca 1952 roku w więzieniu mokotowskim w Warszawie
Miejsce pochówku do dziś nieznane.

bottom of page